Met haar ruim 300 meter hoge rotswanden is de Gorropu-kloof op Sardinië een niet te missen attractie. Vooral indrukwekkend waar de kloof slechts 4 meter breed is. Wandel erheen over een aangenaam bergpad en zie hoe de rivier Flumineddu zich langzaam door de steeds smaller wordende vallei perst.
De Gorropu-kloof kun je op meerdere manieren bereiken, zelfs met een jeep of over een bergtop. Wij kiezen voor de tussenweg: een aangename wandeling van 14 kilometer (heen en terug), die start bij Ponte sa Barva. Vanaf de parkeerplaats dalen we af naar de brug en steken de rivier over. Aan de overkant slaan we linksaf, om gedurende zo’n 7 kilometer de rivierbedding te volgen.
Zo stil
Het pad is goed begaanbaar, licht stijgend en dalend en op deze warme dag aangenaam beschaduwd. We werpen geregeld een blik op de rivier Flumineddu, de bedding dicht bezaaid met grote witte keien. Het water is niet altijd te zien, het zakt geregeld weg in ondergrondse waterlopen. We passeren twee keer een bron.
Ze zijn niet geschikt om drinkwater te tappen, maar bieden wel een heerlijk koele plek voor een rustpauze. Ver boven ons aan de overkant van de vallei zien we af en toe een vrachtwagen rijden over de weg SS125, maar we horen het verkeer niet. Het is hier heerlijk stil.
Aan het touw
De vallei wordt snel smaller en de bergwand aan de overkant komt steeds dichterbij. Samen met de rivier slaan we rechtsaf en dalen steeds steiler af. Op enkele plekken is zelfs een koord langs het parcours gespannen waaraan we ons kunnen vasthouden. Dan staan we op een plateau van witte keien in de rivierbedding en zien we het ’toegangsloket’ voor de Gorropu-kloof. Nou ja, een tentje met een tafel en een man die ons vriendelijk toeknikt. Hij wijst naar een waterbron verderop bij de rivier, waar we onze flesjes kunnen vullen met koel bronwater. Daarna legt hij uit wat we kunnen doen in de Gorropu-kloof en, vooral, wat hij hoopt dat we niet zullen doen: luid praten, afval achterlaten en onvoorzichtig zijn.
Niet laten schrikken!
Dat niet luid mogen praten heeft te maken met het wild dat in de Gorropu-kloof leeft. Hoog op de hellingen grazen moeflons en de afgelopen jaren zijn in de omgeving meerdere paren steenarenden komen broeden. Het is al eens gebeurd dat een moeflon werd opgeschrikt door een kreet van een wandelaar en naar beneden viel. ‘Wandelaar’ is overigens niet langer het juiste woord, in de smalle kloof kun je eigenlijk alleen klauteren en klimmen. De best begaanbare route wordt aangeduid met achtereenvolgens groene, gele en rode verfvegen op de keien.
Voetje voor voetje
Wij houden het bij het groene deel, waarbij we over zwerfkeien klauteren die vaak groter zijn dan wijzelf. Soms persen we ons tussen twee keien door en is de opening zo smal is dat je alleen zijdelings of voetje voor voetje kunt bewegen. Met deze groene route komen we tot in het smalste deel van de kloof, vanwaar we honderden meters boven ons een glimp opvangen van de blauwe lucht. Magisch! Het verbaast ons niet dat vele andere bezoekers hier een ‘steenmannetje‘ achterlieten. Wie verder de kloof in gaat, beklimt eerst een flinke berg keien (geel) en heeft voor het vervolg eigenlijk klimgereedschap nodig (rood). Wij keren van hieruit terug naar Ponte sa Barva.
Gorropu-kloof praktisch
Je bereikt Ponta sa Barva via de weg SS125 van Dorgali naar Baunei. Circa 1 km na de afslag richting Cala Gonone sla je rechtsaf richting Gola Gorropu. Volg deze weg circa 11 km en let bij splitsingen steeds op het wit-blauwe bordje richting bar en parkeerplaats Ponte sa Barva. Je parkeert en betaalt bij de bar (€ 6 per dag). De wandelroute is tot de kloof bewegwijzerd met wit-rode plakkertjes of verfvegen. Toegang kloof € 5.
De beste reisgidsen over Sardinië
Rother wandelgids Sardinië
Onze aanrader voor wie het eiland ook graag te voet verkent. Deze gids bevat 63 wandelingen. In de inleiding tref je (beperkt) toeristische informatie over de regio aan. De routes zijn verspreid over 4 regio’s: Noord, Oost, West en Zuid. Ze variëren van enkele uren tot een hele dag en zijn opgedeeld in 3 niveau’s, van makkelijk via tamelijk moeilijk tot zwaar. Duidelijke routebeschrijvingen, met foto’s, kaartje, staafdiagram over klimmen en dalen en voldoende achtergrondinformatie. Het noorden beslaat met 11 routes een zesde van de gids. De hierboven beschreven wandeling naar de Gorropu-kloof (hoofdstuk ‘het Oosten’, nr 17, 14 km) is wat ons betreft Sardinië’s mooiste. Wandeling nr 18 is de pittiger variant, waarbij je door een oeroud eikenbos zo’n 650 meter afdaalt in de kloof (en terug stijgt).
Uitgever: Elmar, 2015.
Wat & Hoe reisgids Sardinië
Recente reisgids, die in 184 pagina’s een uitgebreid beeld geeft van Sardinië, met veel foto’s en kaartjes. In de gids tref je informatie over de belangrijkste, grotere en kleinere plaatsen op het eiland. Met veel aandacht ook voor natuur, historie en cultuur. Het midden en noorden van het eiland komt met drie van de vijf hoofdstukken uitstekend aan bod. Met tips voor logeren en lekker eten & drinken. Plus 2 wandelroutes: Alghero en Ísola Caprera (Maddalena archipel).
Uitgever: Kosmos, 2023
Bijzondere overnachtingen
Eliza was here
Veel reizigers boeken hun vakantie op Sardinië inclusief vlucht, huurauto en hotel of appartement. Daarvoor bevelen wij Eliza was here aan: bijzondere, kleinschalige en scherp geprijsde locaties in diverse dorpen.
Wij verbleven in Residence Punta Falcone. Dit intieme complex ligt aan een rustige weg buiten Santa Teresa di Gallura. Vanuit de ruime en comfortabele appartementen kijk je uit over zee en, in de verte, Corsica. Aan de rand van het zwembad wordt een eenvoudig ontbijt geserveerd en op maandagavond nodigt eigenares Cinzia Scanu haar gasten uit voor een proeverij van eilandproducten. Op het menu onder meer zachte pecorino, worst, gerookte ham en pane carasau, het heerlijke platte brood van Sardinië. En lokale wijn uiteraard, kruidig en droog. Het hotel heeft ook een eigen strandje, dat op een kwartier lopen van de appartementen ligt.
De leukste hotels
Logeren bij de Gorropu-kloof
Vanuit ons appartement bij Santa Teresa di Gallura (zie hierboven) is het ruim twee uur rijden naar het begin van de wandelroute. Omdat in de omgeving van de Gorropu-kloof veel wijntoerisme is (en wij daar fan van zijn), maakten wij er een tweedaags rondje Midden-Sardinië van, met onder meer een wijnproeverij in de kelders van Giuseppe Sedilesu in Mamoiada, een van de meest gerenommeerde van het eiland.
We logeerden in het gemoedelijke Agriturismo Didone, aan de weg SS125 op een half uur rijden van het beginpunt van de wandelroute. Een fijne plek, waar je ’s avonds aanschuift voor een diner met specialiteiten van het huis en heerlijke wijn. De volgende ochtend mochten we van het ontbijt een lunchpakket maken en kregen we daarvoor zakjes en servetten. Heel gastvrij dus!
