Ooit werd hier zilver, tin, kobalt en uranium gewonnen. Nu biedt het op de grens van Duitsland (Saksen) en Tsjechië gelegen Ertsgebergte vooral prachtige, ruige natuur. Een fijne en uitdagende plek om te gaan wandelen op de Kammweg. Een combinatie van imposante natuur, gezellige dorpen en herinneringen aan het mijnverleden. Maak kennis met Unesco Werelderfgoed het Ertsgebergte.
Dag 1: Geising-Altenberg
Vandaag houden we het kort qua wandelen op de Kammweg. We arriveren vroeg in de middag vanuit Dresden en hebben de eerste etappe van de route op ons programma. Geising – Altenberg (5,5 km) start bij het treinstation en voert ons al snel de Geisingberg op. Dat is de ‘hobbel’ die we nu te nemen hebben. En aan de andere kant wacht ons het een stuk lager gelegen dorp Altenberg.
Afdaling
De paden zijn goed begaanbaar en voeren vrij steil omhoog. De markering van de Kammweg lijkt dik in orde. We zien de wit-blauw-witte banen zelfs nog vaker dan we ze nodig hebben! Ook het uitzicht is mooi en weids. Bovenop op de berg vinden we naast een uitkijktoren bovendien een knus restaurant.
Na de thee met taart beginnen we met de afdaling naar Altenberg. We lopen het bos uit en genieten van het weidse uitzicht op de omgeving. In Altenberg eindigt onze eerste etappe van de Kammweg, mede kort gehouden omdat er in dit plaatsje veel te beleven is.
Belevenissen
Bergbaumuseum Altenberg: je bezoekt hier samen met een oud-mijnwerker een oude tinmijn. Boeiend!
Historische Sammlung Altenberg: een liefdevol uitgevoerd historisch museum. Met veel aandacht voor het mijnverleden. En zelfgebakken taarten in het restaurant.
Erlebnisberg Altenberg: vooral leuk voor ouders met kinderen. De belangrijkste attractie is de rodelbaan waarmee je in duizelingwekkende vaart de berg afdaalt.
Waterval!
Omdat we zin hebben om nog wat meer te wandelen, besluiten we niet per bus of trein terug naar Geising te gaan, maar te voet. Wat aanvankelijk een tocht langs de weg lijkt te worden, verandert in een fijne natuurwandeling als we aan de rand van Altenberg de wegwijzer naar de Tiefenbach Waterval volgen. Door het bos klimmen en dalen we over een smal pad tot we bij het uitkijkpunt op de waterval staan. We zijn hier niet de enige levende wezens en zien nog net hoe een kleine slang het struikgewas in kronkelt. Langs de waterval dalen we weer langzaam af tot we terug zijn bij de weg. Vandaar is het nog maar een kort stukje lopen naar Geising.
Dag 2: Neuhausen-Olbernhau
Vanaf het treinstation van Neuhausen stappen we een graspad op en lijkt het even alsof we recht omhoog richting top koersen. Aan het begin van de dag is dat fysiek best pittig. Voordeel: als je staat uit te blazen, kijk je ook om je heen en is het leuk om te constateren dat het uitzicht op het dorp, met zijn kerk en kasteel, steeds mooier wordt. Een stukje onder de top, vanwaar een berghotel tevergeefs lonkt, slaan we rechtsaf en dalen we langzaam af richting Seiffen. Hier gaan we vanavond logeren, maar voor nu wandelen we eerst verder naar Olbernhau (15,5 km).
Doorkijkjes
Na Seiffen klimmen we gestaag door het bos. Is het op de brede paden prima te doen, na het oversteken van een weg stuurt de markering ons een smal pad in dat steil omhoog gaat. Ingespannen zoeken we onze weg door het bos en stoppen geregeld om op adem te komen. Maar, zoals dat vaak gaat, worden we boven getrakteerd op een breed pad dat een tijdje hoog blijft. En op het uitzicht op een nieuwe, diep groene vallei. Zo gaat het de rest van de dag: op en neer en veel bankjes met uitzicht. Je zou er zomaar aan kunnen wennen.
Houtsnijwerk
Aan het eind van de middag wandelen we Olbernhau in. We nemen een kijkje in het Saigerhüttenkomplex, een soort openluchtmuseum over de geschiedenis van het mijngebied. Met exposities over het winnen en bewerken van koper en zilver. Er staan mooie oude gebouwen, die je van binnen mag bekijken. Ook zijn er een hotel en restaurants in gevestigd en is het personeel gekleed in traditionele outfit. Het nabijgelegen Seiffen, waar we vannacht logeren, is bekend om haar houtsnijwerk. Die kwam tot bloei nadat begin 19de eeuw de zilvermijnen uitgeput raakten en mijnwerkers op zoek moesten naar andere bronnen van inkomsten. Ze specialiseerden zich in het maken van houten meubels, speelgoed en kerstfiguren. In ons hotel, Buntes Haus, kijken we onze ogen uit. Het lijkt wel een museum!
Dag 3: Hirtstein-Bärenstein
Vroeg in de ochtend parkeren we de auto op de berg Hirtstein (889 km). Hier gaan we vanavond logeren in Berggasthof & Pension Hirtsteinbaude. Maar eerst wandelen we naar de spectaculaire finish van onze Kammweg: uitzichtpunt Bärenstein, aan de Tsjechische grens. Achter Hotel Hirtsteinbaude nemen we een kijkje bij enkele imposante basaltrotsen en dan beginnen we aan een lange dag (22,5 km) genieten van de zon en het groen. Langs een bosrand wandelen we over het grasland van de bergtop. Dan duiken we het bos in en volgen een dalende weg. Het is zondag en geregeld horen we de fluit van stoomtreinen. Er zijn diverse lijnen in de regio die de traditie in ere houden met toeristische ritjes. De stoomtreinen dateren van de Industriële Revolutie, toen fabrieken steenkool gebruikten als brandstof. Dit werd dan per stoomtrein vanuit het Ertsgebergte aangevoerd.
Sprookjesterras
Vanuit het kleine Jöstädt wandelen we een stuk langs het Jöstädter Schwarzwasser en treffen in een bocht van het riviertje een terrasje aan. Geen horeca met winstoogmerk, maar een lief aangelegd plekje om te pauzeren. Uit een boomstam zijn een tafel en wat ‘krukjes’ gezaagd, er staat zelf een bloeiend plantje op tafel en je kijkt uit op een kleine stroomversnelling. Lang blijven we niet zitten. Er passeren geregeld gezinnen met kleine kinderen, die ook aan tafel willen. Verder op het pad vergapen we ons aan de enorme, donkergrijze, rotsblokken boven ons. De grillige vormen voeden de fantasie, al gestimuleerd door het sprookjesterras.
Blik op Tsjechië
Aan het eind van de middag beleven we onze apotheose van wandelen op de Kammweg. We klimmen naar de plek waar onze wandelroute eindigt: Bärenstein. Het blijkt niet alleen een uitkijkpunt te zijn, we komen uit op een plateau met een berghotel. En wat ook leuk is: er is hier niet één uitkijkpunt maar je kunt meerdere balkons bezoeken en zo in alle windrichtingen kijken. Wij zoeken de plaatsen waar we liepen en waar we logeerden tijdens het wandelen op de Kammweg. En dat voelt als een mooi afscheid van een route die ons zo goed bevallen is.
Wandelen op de Kammweg in beeld
Wandelen op de Kammweg praktisch
Route-informatie
Start en finish: van Geising (Saksen) tot Blankenstein (Thüringen).
Afstand: 285 km (17 etappes).
Niveau: gemiddeld (je stijgt en daalt zo’n 6000 meter, maar dit gaat doorgaans geleidelijk).
Horeca: hotels, pensions en restaurants zijn onderweg ruim voor handen.
Openbaar vervoer: een dicht netwerk van treinen en bussen.
Meer informatie: Tourismus Erzgebirge.
De beste reisgidsen
ANWB extra
Deze compacte reisgids voor Dresden, Leipzig en Weimar biedt een keur aan informatie (en structuur, tijdens het plannen van je reis) over de twee steden en de historische regio Weimar. Uitgebreide beschrijvingen van wat je in de grote steden niet moet missen en voldoende informatie ook over hun directe omgeving. (2021)
Dominicus Dresden, Leipzig en omgeving
De eveneens recente Dominicus-gids Dresden, Leipzig en omgeving besteedt heel veel aandacht aan beide steden, maar reist ook in beide richtingen langs de Elbe, zowel richting Tsjechische grens als stroomafwaarts langs de wijngaarden. Degelijke gids met uitgebreide beschrijvingen, plattegronden en voldoende praktische informatie (2021).
De fijnste hotels
Logeren in het Ertsgebergte
Zoek je goedkoop en vriendelijk logies in startplek Geising, dan zit je goed in Hostel im Osterzgebirge. Het is gevestigd aan de rand van het dorp en je logeert er in schone kamers, met gedeeld sanitair en een uitgebreid ontbijt.
Toch liever wat meer comfort? Boek dan een kamer in Ratskeller Geising, waar de gastvrije eigenaar Sven en zijn medewerkers er alles aan doen om hun gasten te verwennen. Schone kamers met eigen sanitair en een gezellige gelagkamer, waar je wat kan drinken, uitgebreid dineren en waar ’s ochtends een goed ontbijt wordt geserveerd.
Hotel Erbgericht Buntes Haus in Seiffen is een groot familiehotel, met twee restaurants en een ruim terras. De kamers zijn gezellig, comfortabel en allesbehalve standaard. Ruim sanitair en een goed en uitgebreid ontbijt.
Berggasthof und Pension Hirtsteinbaude staat boven op de berg en direct aan de wandelroute. Een heerlijke plek, een flink eind van de ‘bewoonde wereld’. Fijne kamers en een knus restaurant waar je uitstekend eet.
Toch liever wat minder afgelegen slapen? In Marienberg, onderaan de berg, logeer je prima in Pension & Gasthof Erbgericht Höhenlage. De kamers in het knalgele historische pand zijn van alle gemakken voorzien en ’s ochtends geniet je van een uitgebreid ontbijtbuffet
Nog wat afgelegener logeer je in Berghotel Bärenstein, bij het gelijknamige uitkijkpunt. Het hotel is prima: schoon en gezellig. Overdag, zeker in het weekend, komen veel mensen genieten van het uitzicht. Maar als de dagjesmensen zijn vertrokken daalt een diepe stilte neer over deze plek. Prima ontbijt en diner.
