Dit is niet het zoveelste boek over de weg naar Santiago. Sterker nog, Arno van Haren is op de laatste pagina nog niet eens in de buurt van die stad.
Hij loopt de Via Tolosana, een aantakroute vanuit het Franse Arles. In het begin lijkt hij de enige op de weg en heeft hij in de gîtes vaak het rijk alleen. Hoe dichter bij de Pyreneeën, hoe meer medepelgrims. Dat levert hilarische portretten op, zoals we die kennen van Hape Kerkeling en Tosca Niterink: het BDM-commando (drie dictatoriale Duitse vrouwen), Monsieur et Madame Propre en de Dikkerdjes. Het duo Angst & Doem zit de auteur al vanaf Arles op de hielen, maar verdwijnt naarmate hij langer op weg is. Dat duo zit in hemzelf: zorgen over de route, het logies, blessures. Langzaam verdwijnen de zorgen, de haast, het ongemak in gezelschap.
En dat is de kern van dit boek: een persoonlijk en eerlijk verslag van een niet-religieuze pelgrimage, doorspekt met humor en zelfspot, bijzondere ontmoetingen en inspirerende observaties. Vlot geschreven ook. Ik hoop dat Arno van Haren zijn voettocht ooit voortzet en daar opnieuw een boek over schrijft. Dan graag met een routekaartje erbij, want dat mis ik wel in deze uitgave.
Brave New Books, 2016
