In ruim 40 dagen fietst Rosita Steenbeek met haar Armeense vriend Art van Amsterdam naar het Griekse Delphi. Een opvallende prestatie, omdat de schrijfster ‘nooit fietst’.
Langs de Rijn gaat het, door de sneeuw en langs de Italiaanse kust naar het zuiden. Steenbeek zwoegt over de Alpen, waar ze als een berg tegenop zag, kibbelt met Art die wil dat ze sneller fietst, drinkt overal een glas lokale wijn en vergast de lezer op haar kennis van de Griekse en Romeinse klassieken.
Geregeld doet haar verslag denken aan dat van die andere fietsende schrijver, Ilja Leonard Pfeijffer. Een fotograferende partner uit de voormalige Sovjet Unie met wie de verhouding explosief is, angst voor klimmen en een ‘zuidelijke’ instelling, waardoor de reizigers na een laat vertrek niet zelden tot diep in de avond moeten doorfietsen.
Het grote verschil: waar Pfeijffer gewoon zuidwaarts vertrok op een oude fiets, is de reis van Steenbeek (door Art) tot in de puntjes voorbereid: tiptop fietsen en geavanceerde navigatie. Het verslag leest vlot weg en je krijgt als lezer zin om direct op pad te gaan.
